Karabin samopowtarzalny MG 42 kal. 8×57 JS

W 1934 do uzbrojenia Reichswehry i wkrótce potem Wehrmachtu wprowadzono uniwersalny karabin maszynowy MG 34. Była to broń dobra ale skomplikowana i droga. Dlatego podjęto decyzję o zastąpieniu go przez nowy kaem i zastosowaniu na szeroką skalę technologii głębokiego tłoczenia. Umożliwiało to masową produkcję. Założono także większe tolerancje podzespołów, zwiększające niezawodność w warunkach polowych. W 1938 przeprowadzono próby trzech różnych modeli, Najlepszy okazał się kaem firmy Großfuß, działający na zasadzie krótkiego odrzutu lufy, z nowatorskim układem ryglowania za pomocą rolek. Kierownikiem zespołu konstrukcyjnego był dr inż. Werner Gruner. Frma Großfuß przodowała w technologii głębokiego tłoczenia metali. Patent niemiecki na zamek MG 42 dla Johannesa Paula Kurta Großfußa został zarejestrowany 26 września 1939.

W 1942 rozpoczęto produkcję seryjną nowej broni. Do końca roku wyprodukowano 17250 egzemplarzy. W 1943 produkcję uruchomiono także w innych zakładach, wypuszczając 119 000 sztuk, a w 1944 aż 215 300 kaemów.

.Do końca wojny wyprodukowano około 360 – 370 tysięcy egzemplarzy broni. Karabiny były montowane przez 5 fabryk: Großfuß w Döbeln, Gustloff-Werke w Suhl, Maget Maschinen- und Gerätebau w Berlinie, Mauser w Berlinie i Steyr w Austrii, które wykorzystywały zarówno podzespoły własnej produkcji, jak i dostarczane przez mniejszych dostawców.

MG 42 nazywany był przez żołnierzy „piłą Hitlera” (niem. Hitlersäge) lub „szybką strzykawką” (niem. Schnellespritze) z powodu charakterystycznego odgłosu wydawanego podczas strzelania. Ze względu na dużą szybkostrzelność karabinu dźwięk zlewał się, przypominający jazgot piły tarczowej lub rozdzieranie płótna.

MG 42 został po raz pierwszy użyty w maju 1942 w Afryce, przez grenadierów z Afrika Korps. Oryginalność rozwiązań konstrukcyjnych sprawiła, że mimo upływu lat, broń ta jest nadal produkowana, zarówno pod oryginalny nabój 7,92 x 57 jak i nowoczesny 7,62 x 51 NATO.

Produkcja jednego egzemplarza MG 42 zajmowała 75  roboczogodzin i kosztowała 250 reichsmarek.

W wyposażeniu oferowanego egzemplarza znajdują się laweta (trójnóg) oraz celownik.

Numer seryjny: 4016b

Rok produkcji: b.d
Stan lufy: 5
Stan osady: 4
Stan oksydy: 3

Broń sprawna, przystrzelana na strzelnicy.